Als ik achterom kijk, zie ik
dat een mensenleven een aaneenschakeling is van veranderingen
dat veranderingen mij angstig maakten
dat ik vandaag voel hoe ik veranderingen in welke vorm dan ook kan doorleven.
dat ik niet meer geleefd word.
H O E H E T B E G O N
De dood is een rode draad doorheen mijn leven. Op jonge leeftijd zag ik het verdriet van mijn mama toen zij mijn oma verloor tijdens een auto ongeval. Later ontsnapte mijn 2 jaar jongere zusje tweemaal aan de dood. De angst van mijn ouders nestelde zich in mij. Mijn opa ontnam zich het leven en mijn oom stierf op 54 jarige leeftijd aan een hartaanval. Tijdens onze huwelijksmis stierf de priester die ons huwde. Hij was de oom van mijn man. Mijn schoonzus verloor haar kindje aan de verdrinkingsdood.... Ik zag vrienden kinderen verliezen.
De angst voor onomerkeerbare veranderingen zette zich vast in mijn gedachten en gevoelens. Ik verloor de verbinding met mezelf en daardoor ook met de buitenwereld. Toen ik 19 jaar oud was, kreeg ik onuitsprekelijke daadwerkelijke angst voor ruimtes en situaties waaruit ik volgens mijn denken niet 'weg' kon. Het geraas in mijn hoofd " Wat als ik flauwval,... wat als iemand ziet dat ik angst heb, ... wat als ik begin te zweten en men vraagt me: wat heb jij ?"
Ik wil wel maar ik kan niet want ik weet niet H O E ik hieruit kan geraken....
A n g s t overvalt en overweldigt je.
A n g s t gijzelt je.
A n g s t haalt je onderuit.
A n g s t sleurt je mee naar diep diep diep down under...
O P Z O E K N A A R
Down under... duurde het 2 jaar vooraleer ik weer in balans was maar pas op 40 jarige leeftijd, ben ik door yoga met z e lf o n d e r z o e k gestart.
De bewustwording dat je herinneringen je denken beinvloedt en de bewustwording van de interactie tussen lichaam, denken en gevoelens werden een nieuw attentie-gebied. Hier kan ik wat mee !
C R I T I C A L A L I G N M E N T Y O G A
Liggend op het rugrolletje of de strip tijdens de opleiding Critical Alignment Yoga & Therapie , brachten eerst stijfheid van mijn onderrug aan de oppervlakte, überhaupt
M I J N L I C H A A M zelf...
Ik ontdekte dat ik niet alleen een buitenkant had maar ook een binnenkant en dat ik die binnenkant kon leren voelen, mijn botstructuur, mijn spieren en gewrichten. Hoe werken ze samen of hoe lopen ze elkaar in de weg ? Lichaamsbeperkingen werden een bron om mijn angst in de ogen te kijken en toe te laten. Ik leerde mezelf van binnenuit aansturen door mijn lichaam te voelen en ik kreeg opnieuw vertrouwen in dat lijf van mij !
Later werd het 'mind-hoppen' in mijn hoofd "zichtbaar". Ik kreeg meer inzicht in mijn gedachten en als laatste kon ik ook mijn gevoelens van angst of somberheid daaraan koppelen.
Staand in het schouderstandbankje vond ik de juiste sleutel om A N G S T te observeren zonder dat die A N G S T het overneemt.
E N T O C H G E B E U R T D A T S O M S N O G...
Mijn lichaam herkent de overname nu
en dan val ik terug op gevoelens van rust, vertrouwen en ruimte.
Gevoelens die ik, door het dagelijks beoefenen van critical alignment yoga,
opnieuw V O E L en E R V A A R en HER KE N
en dan kom ik toch weer heel langzaam boven water om mijn proces van verandering
verder te zetten M E D E D A N K Z I J de mensen aan wie ik les mag geven.
I hope to see you, to get to know you, to inspire you and to be supportive on your way.
Pascale
